مسمومیت نوزاد با غذاهای آماده + راهکارهای پیشگیری
اخیراً گزارشاتی در رابطه با وجود مواد سمی مانند آرسنیک و سرب در برخی برندهای تولید کننده غذای کودک منتشر شده است؛ بنابراین اگر برای کودک خود از غذاهای آماده استفاده میکنید، این مقاله را تا انتها دنبال کنید تا آنها را از خطرات احتمالی حفظ کنید!
محققان تعدادی از غذاهای آماده کودک، مانند غلات، سرلاک، پوره و آبمیوههایی که با عنوان محصولات ارگانیک به فروش میرسند را بررسی کردهاند. آنها ادعا میکنند تعدادی از شرکتهای تولید مواد غذایی کودک، وجود مقدار ناچیزی از ترکیبات سمی مانند آرسنیک، سرب، کادمیوم و جیوه را در محصولات خود مجاز می دانند! همچنین این محققان درمورد عدم همکاری برخی از این شرکتها مانند والمارت، کمپبل و اسپروت در تحقیقات ابراز نگرانی کردند.
حتی سازمان جهانی غذا و دارو نیز استانداردهای مشخص و قطعی برای عدم وجود ترکیبات سمی در غذای کودک تعیین نکرده است! این اطلاعات برای والدینی که این نوع غذاها را برای کودکان خود خریداری میکنند، بسیار نگران کننده است.
در سال 2020، غذای کودک یک صنعت 8 میلیارد دلاری در آمریکا بوده است! این به آن معناست که استفاده از مواد غذایی آماده مانند سرلاک برای کودکان، روز به روز در حال افزایش است. در صورتی که وجود مواد سمی در این نوع از غذاها مجاز بوده و مصرف آن روند رو به رشدی داشته باشد، احتمال بروز خطرات برای کودکان به شدت افزایش پیدا میکند.
"تانیا آلتمان" یک متخصص اطفال و همچنین سخنگوی آکادمی اطفال در آمریکا است و کتاب "چه غذایی به کودک خود بدهیم؟ " را به همراه نویسندگان دیگر تألیف کرده است. موارد زیر توصیه های مفیدی هستند که او در کتاب خود برای والدین در این زمینه آورده است:
خودتان دست به کار شوید
متأسفانه گزارشاتی که به آنها اشاره کردیم، اولین و تنها گزارشاتی نیستند که به وجود ترکیبات سمی در غذای کودک اشاره کرده است. در سال 2019، یک گروه تحقیقاتی پس از بررسی بیش از 170 نوع غذای مختلف کودک، متوجه شد که 95 درصد آنها آلوده به سرب، 73 درصد حاوی آرسنیک، 75 درصد هم شامل کادمیوم بوده و 32 درصد از آنها حاوی ترکیباتی از جیوه هستند!
از آنجاکه سال های اولیه زندگی کودک، دوره مهم و حساس رشد وی محسوب می شود، ممکن است تحت تأثیر سموم و ترکیباتی قرار گیرند که روی بزرگسالان تأثیر خاصی ندارد. پس بهتر است قبل از این که به مواد غذایی موجود در فروشگاهها اعتماد کنید و کودکان خود را در معرض خطر قرار دهید، کمی مکث کنید!
زیرا هیچ چیز مهمتر از سلامت فرزندتان نیست؛ پس سعی کنید غذای او را خودتان در خانه تهیه کنید.
تهیه غذای خانگی برای نوزاد کار سختی نیست. میتوانید کمی سبزیجات مانند سیب زمینی یا بروکلی را بخارپز و له کنید و با اضافه کردن کمی شیر مادر یا آب به آن، غذایی مناسب برای مصرف کودک خود آماده کنید. همچنین میتوانید از پوره میوههایی مانند موز استفاده کنید.
غذاهای ارگانیک یا محلی را فراموش نکنید
همانطور که تهیه غذای ارگانیک کودکان به صورت روزانه برای والدین سخت میباشد، پیدا کردن و مراجعه به فروشگاههای محصولات ارگانیک نیز دشوار است. استانداردهای سازمان غذا و دارو به وجود فلزات سنگین در این غذاها اشارهای نکرده است. حتی بسیاری از محصولات مورد بررسی در گزارش جدید، از این سازمان برچسب ارگانیک گرفتهاند درحالیکه بسیاری از این محصولات به فلزات سنگین آلوده بودند.
با این حال تا حد ممکن سعی کنید از محصولات ارگانیک و محلی استفاده کنید؛ چرا که احتمال وجود این عناصر در آنها بسیار کمتر است. البته که این محصولات گرانتر هستند؛ اما هزینه بیشتر برای خرید میوه و سبزیجات ارگانیک، منطقیتر از صرف هزینههای بسیار زیاد برای دارو و درمان است.
"آلتمان" همچنین به والدین توصیه میکند تا حد امکان از کشاورزان محلی یا افرادی که در حومه شهر کشاورزی میکنند محصولات مورد نیاز خود را خریداری کنند. هرچند ممکن است این محصولات، گواهی ارگانیک بودن نداشته باشند، اما فروشندگان آنها میتوانند نحوه پرورش و تهیه محصولات خود را توضیح دهند و از این طریق میتوان درمورد کیفیت محصولات آنها اطلاعاتی به دست آورد.
کودک بد غذا در معرض خطر بیشتری است!
دادن غذاهای متنوع به نوزاد، باعث میشود احتمال بد غذا بودن و ایرادگیری در سنین بالاتر بسیار کاهش یابد.
برخی از مواد غذایی درهرصورت در معرض مواد سمی و فلزات سنگین قرار میگیرند. برنامه غذایی کودک شامل یک یا دو نوع غذای خاص، خطر مسمومیت و مشکلات و بیماریهای ناشی از آن را به شدت افزایش میدهد. زیرا مواد غذایی مختلف، درصد متفاوتی از مواد و ترکیبات سمی را دارا میباشند.
بنابراین با تهیه یک برنامه غذایی متنوع و البته مناسب برای نوزاد خود، میتوانید کاری کنید که آنها کمتر در معرض سموم و ترکیبات شیمیایی خطرناک قرار گیرند. همچنین از مشکلاتی که ممکن است این سموم در بدن فرزند شما ایجاد کنند، جلوگیری میکنید.
مثلاً به جای اینکه دائماً غذاهای محبوب، مانند سیبزمینی، موز یا هویج و خوراکیهای شیرین به کودک خود بدهید، سعی کنید از میوهها و سبزیجات دیگر نیز در تغذیه کودک خود استفاده کنید. به این ترتیب نه تنها احتمال بد غذا شدن کودک خود را کاهش میدهید، بلکه موجب ورود کمتر ترکیبات سمی به بدن آنها خواهید شد.
به خاطر داشته باشید که هویج و سیبزمینی شیرین، مقادیر بیشتری از فلزات سنگین را به خود جذب میکنند. پس استفاده مداوم آنها برای تغذیه کودک مناسب نیست.
بیشتر بخوانید: زمان مناسب دادن غذای جامد به کودک
مراقب این غذاها باشید!
در استفاده از غذاهایی مانند برنج یا لعاب برنج، بیسکویتهای دندانی، سرلکها و آبمیوهها به کودک خود باید به شدت مراقب باشید. هرچند بسیاری از ما با این باور بزرگ شدهایم که برنج و سرلاک برای تغذیه کودک مواد مناسبی هستند؛ امّا این مواد نباید به عنوان تغذیه همیشگی کودک استفاده شوند.
سعی کنید برای نوزاد خود از میان وعدههایی که حاوی برنج نیستند بهره ببرید یا به جای بیسکویتهای دندانی، از موز، خیار یا خوراکیهای مشابه استفاده کنید. همچنین به جای استفاده دائم از آبمیوهها بهتر است از آب استفاده شود و از مصرف سرلاکهای برنج نیز پرهیز کنید. طبق تحقیقات صورتگرفته مواد جایگزینی که به آنها اشاره کردیم، به طور متوسط 80 درصد کمتر حاوی آرسنیک، سرب و ترکیبات سمی هستند.
غذا دادن به کودک را کمی زودتر شروع کنید
همیشه درمورد زمان مناسب غذا دادن به کودک، میان محققین و مادرها و مادر بزرگها، بحث بوده است! اما بهطورکلی گفته میشود شروع آن از 4 تا 6 ماهگی کودک است.
در این مرحله، نوزاد بیشتر تغذیه مورد نیاز خود را از طریق شیر مادر یا شیر خشک دریافت میکند. بنابراین حتی اگر سعی کنید پورههای آماده موجود در فروشگاهها را به کودک خود بدهید، باز هم مقدار کمی از آن را میخورد.
اگر بخواهید غذا دادن به کودک خود را کمی زودتر شروع کنید مشکلی پیش نمیآید! همچنان که کودک بزرگتر میشود، میتواند مقدار غذای بیشتری بخورد؛ بنابراین میتوانید غذاهایی که بقیه اعضای خانواده میخورند را بهصورت نرم در آورده و به کودک خود بدهید. با این کار حتی زحمت شما برای خرید یا تهیه غذای جداگانه برای کودک نیز کمتر میشود.
نتیجه گیری
گرچه این موارد، اصلاحات کاملی برای برنامه غذایی کودک نیستند؛ اما به کمک این 5 مورد میتوانید کودک خود را از مسمومیت با مواد سمی موجود در غذاهای آماده حفظ کنید. شرکتهای تولیدکننده غذای کودک باید سعی کنند استانداردهایی برای کاهش مواد سمی و فلزات سنگین در محصولات خود تعیین کرده و تا حد ممکن وجود این موارد را کاهش دهند.
تغییرات کوچک، میتوانند تأثیرات بسیار بزرگی بر سلامت فرزندتان بگذارند.